تهیه مدارک

اولین کاری که باید میکردم ثبت نام آیلتس بود و راستش اصلا امید نداشتم که بتونم به موقع ثبت نام کنم و آماده شم... ولی خدا رو شکر هم آیلتس تهران و هم سنجش جای خالی داشتن برای حدود دو ماه بعدش، پس فورا هر 2 رو رزرو کردم و تو روزای بعدش یه سری تحقیق کردم که کدوم بهتره و به این نتیجه رسیدم که ظاهرا سنجش از نظر نمره دهی اسپیکینگ بهتر بوده تا حالا، پس ثبت نام همون رو قطعی کردم. (الان اگه نظرم رو بخواین، میتونم بگم که سنجش اگه نمره اسپیکینگ رو هم بالاتر بده، نمره های رایتینگ رو خیلی کمتر میده، یه نگاه به نتایج اخیری که تو سایتش منتشر میشه بندازین، متوجه میشین). خلاصه تو این مدت دو ماهی که تا امتحان فرصت داشتم، ضمن تهیه ی تدریجی مدارک، برای امتحان هم خودم رو آماده کردم. یه کاری که خیلی تاثیر مثبت برام داشت، امتحانای آزمایشی بود تو آفرینش ، گرچه نمره های رایتینگ و اسپیکینگش کیلویی بود، ولی خیلی کمکم کرد که ترسم از مصاحبه بریزه... یادمه برای مصاحبه آزمون آزمایشی اولش، اینقدر نگران بودم و اضطراب داشتم که نه تنها صدام میلرزید، حتی اوضاع دل و روده ام هم از شدت نگرانی به هم ریخته بود! ولی از همون امتحان اول خیالم راحت شد که اصلا ترس نداره. 5 تا امتحان آزمایشی دادم و نهایتا هم اسپیکینگ امتحان اصلیم رو 7.5 شدم. (تو آزمایشی ها میانگین بهم 6 داده بودن!) کلا اورال رو هم 7.5 شدم و با این حساب 16 امتیاز کامل انگلیسی رو اوردم. (البته باید بگم که کلا اوضاع زبانم خوبه، نزدیک 800 ساعت انگلیسی کلاس رفتم و تا دوره های پروفشنسی خوندم، تدریس هم میکنم. منظورم اینه که صِرف آزمون آزمایشی دادن، فقط آدم رو آشنا میکنه با محیط امتحان وگرنه از نظر بار علمی چیزی اضافه نمیکنه...).
سنجش بر خلاف قول دو هفته ای که داده بود، کارنامه رو یکماه طول داد تا آماده کنه (و خدا رو شکر که من هنوز وقت داشتم وگرنه بیچاره میشدم). تو این مدت بقیه مدارک هم ترجمه شده و آماده بودن و به محض اینکه کارنامه ام رو گرفتم، همه چیز رو با پست آرامکس فرستادم و با اینکه خورد به اون دوران برف و بوران اروپا، ولی 5 روزه رسید به دستشون.